Joset borger-lentink.

Eigenlijk de aanstichter tot alles, ze is als jong meisje begonnen te rijden bij de pony’s  bij ponyclub toi toi in kampen, bij de pony’s heeft ze meerdere pony’s, bij zowel dressuur als bij het springen uitgebracht tot op Z  niveau, na de pony’s heeft ze voor meerdere eigenaren paarden opgeleid en uitgebracht in zowel dressuur als springen, hierbij ook tot op Z niveau. Na de geboorte van haar dochter Monica in 2004, heeft ze geen paarden meer opgeleid of uitgebracht. Wel maakt ze met enige regelmaat paarden klaar voor (met name) merrie keuring, en geeft ze ook nog de nodige lessen en longeert ze thuis de (jonge) sport paarden. Zij neemt als taak op haar de dagelijkse verzorging en al wat daar bij komt kijken op zich.

Marcel borger.

Marcel heeft het ‘’paardenvirus’’ opgelopen via destijds zijn vriendin en inmiddels vrouw joset. Gaander weg  de tijd dat joset paarden reed voor derden ontwikkelde hij steeds meer interesse in de fokkerij van met name springpaarden, door steeds meer mensen en fokkers te ontmoeten, en zich er flink in te verdiepen ontstond er dus de ‘’passie’’ voor het fokken van paarden. Door een ongeval met een merrie die door ons zelf is aangekocht met het oog op de verkoop is het verhaal eigenlijk allemaal begonnen, uit de ze merrie fokten wij ons eerste merrieveulen, als 3 jarige gingen met haar naar de merriekeuring totaal niet wetende wat ons te wachten stond, werd ze zowaar tot kampioen bij de springmerrie’s bekroond, en de door ons aangeschafte ‘’stalmaatje’’ voor haar, werd promt reserve kampioen. Dit was het moment dat de fokkerij echt werd ‘’ontdekt’’. Naarmate de tijd vorderde werden er diverse merries aangeschaft en ook weer verkocht, mede doordat ‘’het gevoel’’ niet juist was m.b.t de nafok uit deze merrie en haar stam. Tijdens deze ‘’selectie jaren’’ hebben we onder andere de merrie Camantha (notaris)  gehad, deze hebben drie jaar gehad en dragend van Lord-z verkocht, (vanwege haar leeftijd en fokte keer op keer een kleintje) dit is nu van de meest besproken springpaarden ter wereld, de veel winnende Creedance van Kent Farrington. Inmiddels begint de fokkerij iet serieuzere vormen aan te nemen, en hebben voor ons gevoel het nodige ‘’foktalent’’  op stal, ook de eerste eigen serieuze nafok begint het goed te doen.

Monica Borger.

Monica, begon op haar vierde met ponyrijden, eerst een Shetlander, dan een B pony Rocky, hier begon het gelijk allemaal al mee, op deze pony die eigenlijk net heet genoeg was voor haar in het begin is ze meerder malen Overijssels kampioen geweest, tot een 3e plek op de NK, daarna was het een c pony waar ze met name in de dressuur ook de nodige regionale podiumplaatsen heeft behaald, en waar ze ook menigmaal Overijsels kampioen mee is geworden in alle klassen, zo daar naar een D pony waar eigenlijk het zelfde verhaal weer voor geld, deze heeft ze tot en met de Z2 gereden. Hier is ze ook meer de springkant mee gaan verkennen, met deze D pony heeft ze dan ook tot de M gesprongen. Kort nadat ze 14 werd is ze bij de paarden gestart, eerst met de door ons zelf gefokte Clinton merrie Fantacy-Lady, daarna met de Tangelo ruin Creedance genoemd tot aan het M, daarna heeft ze Fantacy-Lady weer opgepakt, deze brengt ze nu uit in de Klasse L, na de regio kampioenschappen zal ze har gaan uit brengen in de klasse M. voor in de nabije toekomst krijgt ze ook nog de beschikking over de merrie Happy-Lady, de Verdi nazaat en halfzus van Fantacy-Lady. En uiteraard nadat de cidane merries hebben geveulend zal ze deze beide merries ook gaan uitbrengen in de sport.

Doel en Toekomstvisie.

Ons doel is, om met een klein selectief groepje kwaliteitsvolle merries, kwalitatief zo hoog mogelijke veulens te fokken met als doel het hoogst haalbare in de springsport. En dit vanuit een hobbymatige sfeer.

Onze toekomstvisie zit hem met name in vooral je ‘’eigen kop volgen’’ , alleen de meest talentvolle jonge hengsten gebruiken, en uiteraard de bewezen verervers blijven gebruiken, maar de ogen niet sluiten voor opkomend jong talent. Commercieel fokken staat op het 2e plan bij ons, een kwaliteits paard fokken is ons hoofd doel, de rest komt dan vanzelf… ‘’door selecteren’’ ook in je eigen merriestapel, niet bedrijfsblind proberen te worden, ogen en oren de kost geven. En proberen ,om met name bij onze buren (belgie), het beste weg te halen. Voor ons als fokker van springpaarden zijn er geen (stamboek) grenzen meer, de fokkerij is groter dan alleen Nederland, is mijn motto…….